Nauki pomocnicze historii nowożytnej, 6, Imagologia
Styryjska tablica narodów (ok. 1725), pochodzący ze stryryjskiego Aussee obraz olejny, na którym
w tabelarycznej formie zestawione zostały charakterystyki europejskich nacji. Ukazane zostały w
porządku cywilizacyjnego starszeństwa, począwszy od ludów romańskich: (Hiszpanów, Francuzów i
Włochów), przez germańskie (Niemców i Anglików), po mieszkańców Europy Środkowo-Wschodniej
(Polaków, Węgrów, Moskali i Turków vel Greków). Szwedzi zajmują tu miejsce pośrednie pomiędzy
Zachodem, światem cywilizacji romańsko-germańskiej, a Wschodem, który w szerokim znaczeniu
utożsamiać możemy z żywiołem słowiańskim. Tablicę narodów uznać można za summę wyobrażeń o
mieszkańcach największych europejskich państw w południowoniemieckim obszarze kulturowym
przełomu XVII i XVIII w.
Polonus, ilustracja z cyklu Małe zwierciadło Europy, serii miedziorytów powstałych w Augsburgu
ok. 1730 r. Stanowi ona interesujące uzupełnienie styryjskiej tablicy narodów, zawierając niemal
identyczny zestaw cech przypisanych poszczególnym nacjom. Wszystkie wyobrażenia przygotowano
według tego samego schematu (zasiadającemu na tronie władcy towarzyszą przedstawieni w strojach
narodowych poddani. W obramieniu bogato zdobionym panopliami, w owalnych, prostokątnych i
sercowatych kartuszach zostało uwidocznionych 25 cech charakteru narodowego zapisanych w języku
łacińskim