Istotą projektu jest ustalenie pierwotnych celów ateńskiego ostracyzmu, mechanizmu ustrojowego ateńskiej demokracji pozwalającego na coroczne usunięcie z Aten jednego z politycznych liderów wspólnoty. Zbadam dzieje oraz sposób funkcjonowania ostracyzmu, a także rolę, jaka przypadła ostracyzmowi w systemie demokratycznym. Stawiam hipotezę, że pierwotnym celem ostracyzmu było stworzenie ustrojowego „straszaka” ograniczającego rywalizację skłóconych ateńskich elit i w ten sposób stabilizującego ateńskie życie polityczne. Jak długo ten mechanism działał, ateńscy politycy potrafili porozumieć się, by uniknąć wygnania jednego z nich. Do historycznych przypadków ostracyzmowania dochodziło tylko w wyjątkowych sytuacjach, w czasach szczególnego napięcia, gdy jeden z nich decydował się na ryzyko całościowej konfrontacji ze swoimi przeciwnikami. Właśnie dlatego do pierwszego zastosowania ostracyzmu doszło w dwadzieścia lat po wprowadzeniu w Atenach tej instytucji, a później do wygnań tego typu dochodziło niezmiernie rzadko.